Συνεχίζοντας με σταθερό ρυθμό τις αγοραπωλησίες, παρέλαβα σήμερα το 8ο κομμάτι (στην παρούσα φάση) της συλλογής...
Υποψήφια ήταν αρκετά, ανάμεσά τους, ο Mako ηλιακός panda χρονογράφος, SafArnie, 2 5ράκια, Seestern 600T, PMD...
Τα Yema πάντα μου τραβούσαν την προσοχή, αλλά ποτέ δεν ήταν στο πλάνο.
Πολύ ιδιαίτερα, λόγω της ιστορίας, της μιλιταριστικής τους (υποτίθεται) χρήσης & της ευρωπαϊκής (μη ελβετικής) τους καταγωγής.
Η τιμή τους όμως πάντα με αποθάρρυνε, όπως & ο in-house αυτόματος μηχανισμός, που όπως συχνά αναφέρεται, είναι κομματάκι προβληματικός.
Κάποιες τελευταίες παραλαβές συμφορουμιτών, μου κίνησαν & πάλι το ενδιαφέρον.
Έτσι λοιπόν, σε μια αναζήτηση ρουτίνας (...), είδα ότι οι quartz εκδόσεις έχουν γύρω στα €400.
Μπήκαν λοιπόν στα υποψήφια.
Ο φίλος Γιάννης με ενημέρωσε για μια αγγελία, από παλαιότερη
Superman French Air Force, PVD quartz έκδοση.
Το είδα, μου άρεσε, η τιμή ήταν καλή, & χωρίς δεύτερη σκέψη το χτύπησα.
Όμως μεταξύ της αγοράς & της παραλαβής, μεσολάβησαν αρκετές ημέρες.
Έτσι άρχισαν να μπαίνουν δεύτερες σκέψεις, γιατί δυστυχώς, είμαι άνθρωπος των specs...
& όταν τα specs δεν είναι τα σωστά, δυσκολεύομαι να χαρώ ένα ρολόι, όσο όμορφο & αν είναι.
Θα ξεκινήσω με το μεγαλύτερο αρνητικό που θεωρώ ότι έχει το ρολόι, το οποίο δεν είναι το PVD, αλλά το
mineral κρύσταλλο.
Για μένα είναι ανεπίτρεπτο, ρολόι με τιμή λιανικής τα $550, να μην έχει ζαφείρι.
Οι νεότερες quartz εκδόσεις μάλιστα, φοράνε ακρυλικό κρύσταλλο.
Σε ορισμένους μπορεί να ξυπνάνε vintage αισθήματα, εγώ πάλι δεν είμαι φίλος του τριψίματος με polywatch.
Γνώμη μου είναι ότι η vintage εμφάνιση, δεν χρειάζεται να συνοδεύεται από υλικά εκείνης της εποχής.
Δε νοείται ρολόι κατασκευασμένο για σκληρή, μιλιταριστική χρήση, να φοράει mineral ή ακρυλικό κρύσταλλο, ειδικά όταν είναι τόσο εκτεθειμένο.
Έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ.
Πάμε στο
PVD.
Τα σκουρόχρωμα stealth ρολόγια, πάντα μου άρεσαν.
Αν & κατά καιρούς δοκίμασα μερικά, δεν θα έλεγα ότι κράτησα κάποιο για καιρό.
Η εύρεση του Yema σε PVD, μου δημιούργησε στην αρχή ενθουσιασμό, αλλά στη συνέχεια ανησυχία.
Γιατί ο συνδιασμός PVD & mineral, σημαίνει ένα πράγμα:
Το ρολόι δεν πρέπει να ακουμπήσει ΠΟΥΘΕΝΑ.
Η υπόθεση αρχίζει να βρωμάει field 5ράκι...
Τρίτη & φαρμακερή, το
19ρι lug.
Ευτυχώς υπάρχει μπρασελέ, σχεδόν αχρησιμοποίητο, ο προηγούμενος ιδιοκτήτης έστειλε & ένα κάπως στριμωχτό 20ρι fkm tropical, χωρίς PVD hardware, το οποίο μπήκε στην άκρη.
Φύγαμε για επένδυση σε επιπλέον λουράκια.
Το bezel, αν & θα μπορούσε να έχει τυπωμένο πχ 12ωρο (σαν ρολόι με θέμα την αεροπορία), παρέμεινε κλασικό καταδυτικό.
Το σύστημα ασφάλισης του bezel, το βρήκα κομματάκι ψεύτικο σε ποιότητα & άνευ πραγματικής σημασίας, γιατί είναι ούτως ή άλλως ιδιαίτερα δύσκολο στην περιστροφή του.
Σαν πολλά στραβά μαζεύτηκαν.
Τι απομένει:
Ένα όμορφο & κλασικό σε σχέδιο ρολόι, με μεγάλη ιστορία, με πρακτικό -σύμφωνα με τα γούστα μου- quartz μηχανισμό & σχετικά οικονομικό για Yema (λόγω του μεταχειρισμένου του πράγματος).
Η stealth/PVD κάσα & μπρασελέ, κερδίζει πόντους σε εμφάνιση, αφαιρεί όμως σε πρακτικότητα.
Αν & μικρό σε διάμετρο (
38.5mm), τα μακριά lugs (
48mm), όπως & η κάπως υπερμεγέθης κορώνα, προσθέτουν σε μέγεθος.
Το ύψος, παρά το θολωτό κρύσταλλο & τα 200m wr, είναι αρκετά χαμηλό, στα
11.5mm.
Όπως χαμηλό είναι & το βάρος, στα
114g.
Σαν συμπέρασμα, θα επαναλάβω αυτό που είπα & πιο πάνω:
Το ρολόι θυμίζει κάτι από το 5ράκι που είχα.
Με απλά λόγια, δε μπορεί να φορεθεί σύμφωνα με το χαρακτήρα & την εμφάνιση του.
Μπορεί να παίξει το ρόλο ενός
casual κομματιού, με τη βοήθεια & των λογοτύπων του (Yema & Superman), όμως θεωρώ ότι είχε προοπτικές & για κάτι παραπάνω.
Εύχομαι, τα μειονεκτήματα που έχει, να μπορέσουν να μπούνε κάτω από το χαλί & η ομορφιά να νικήσει.
