Στάλθηκε από: Tangerine Dream
« στις: Ιανουάριος 19, 2025, 16:12:28 μμ »Μετά από τόσα χρόνια στο εξωτερικό, εδώ κι εκεί, η απόφαση τούτη τη φορά ήταν "αλλαγή πορείας".
Απεφάσισα να μείνω σε ξενοδοχείο, κι όχι σε apartment.
Αυτό το δύο χρόνια εδώ, δύο χρόνια εκεί, και κάθε φορά να τρέχω στο κάθε ΙΚΕΑ και να ψωνίζω από σεντόνια και κατσαρολικά μέχρι τηλεοράσεις και μηχανές espresso Illy, έπρεπε έστω και για αλλαγή να σταματήσει.
Πήρα την απόφαση λοιπόν να μείνω σε ξενοδοχείο, κι έχω πλέον ησυχάσει από διάφορα (τρέχα εδώ κι αγόρασε αυτό, τρέχα εκεί για το άλλο).
Βέβαια τα ξενοδοχεία έχουν άλλα μειονεκτήματα, και δη τα ξενοδοχεία της Ασίας - ένα εκ των οποίων (μειονεκτημάτων) είναι ο αυξημένος θόρυβος...
Η επιλογή μου όμως, ως τα τώρα, με έχει δικαιώσει και με το παραπάνω.
Έβαλα και ψυγείο στο δωμάτιο τις προάλλες, €38, καινούργιο...
Εντάξει, δεν είναι θηρίο (620mm ύψος) αλλά παραγγέλθηκε σε ένα από τα δύο τοπικά 'Σκρουτζ' στις 4μμ και την επόμενη μέρα Σάββατο στις 10πμ ήταν εδώ.
Σχεδόν τα πάντα εδώ κοστίζουν 5 φορές κάτω από όσο στην Ελλάδα...
Τέλος πάντων, για να απαντήσω και στο Μιχάλη, ναι οι Κινέζοι δεν είναι ιδιαίτερα στο μαγειρικό στυλ μας θα έλεγα (γιατί, ποιός από τους Ασιάτες είναι).
Όμως τα δείπνα και τα μεσημεριανά συνεχίζονται ασταμάτητα. Όπου πάμε για δουλειά μας βγάζουν έξω... Έχω κουραστεί, πραγματικά.
Τη φωτό τώρα εδώ τη βάζω διότι ένα από τα θέματα με το να μένει κανείς σε ξενοδοχείο, είναι το φαγητό.
Δηλαδή δεν έχεις εύκολα τη δυνατότητα να μαγειρεύεις, αν και αυτό εξαρτάται φυσικά από το δωμάτιο ή διαμέρισμα ξενοδοχείου στο οποίο μένεις.
Εγώ πρέπει να προσέχω τη διατροφή μου, κι αυτό με ανάγκασε εδώ να βρω τρόπους για να έχω (όσο γίνεται) ένα υγιεινό πιάτο φαγητού κάθε μέρα.
Τις έμαθα τις κυρίες λοιπόν κάτω στην κουζίνα, να μου φτιάχνουν ένα νοσοκομειακό (στον ατμό ή βραστό) πιάτο, πρωτείνη και λαχανικά (Σάββατο & Κυριακή).
Τα λαχανικά ούτως ή άλλως στην Αθήνα έτσι τα έτρωγα. Το κοτόπουλο βραστό είναι εξαιρετικό, η σούπα μπόνους (φαγητό του προσωπικού).
Το καλό με τους Κινέζους είναι ότι προσαρμόζονται. Τους δείχνεις κάτι και έχουν τη διάθεση να αλλάξουν την όποια ρομποτική σκέψη τους.
Αν ήμουν Κορέα ή Ιαπωνία, αυτά πιθανότατα δεν θα συνέβαιναν. Εδώ τό'πιασαν το παραμύθι από το πρώτο σ/κ που το ζήτησα.
Απεφάσισα να μείνω σε ξενοδοχείο, κι όχι σε apartment.
Αυτό το δύο χρόνια εδώ, δύο χρόνια εκεί, και κάθε φορά να τρέχω στο κάθε ΙΚΕΑ και να ψωνίζω από σεντόνια και κατσαρολικά μέχρι τηλεοράσεις και μηχανές espresso Illy, έπρεπε έστω και για αλλαγή να σταματήσει.
Πήρα την απόφαση λοιπόν να μείνω σε ξενοδοχείο, κι έχω πλέον ησυχάσει από διάφορα (τρέχα εδώ κι αγόρασε αυτό, τρέχα εκεί για το άλλο).
Βέβαια τα ξενοδοχεία έχουν άλλα μειονεκτήματα, και δη τα ξενοδοχεία της Ασίας - ένα εκ των οποίων (μειονεκτημάτων) είναι ο αυξημένος θόρυβος...
Η επιλογή μου όμως, ως τα τώρα, με έχει δικαιώσει και με το παραπάνω.
Έβαλα και ψυγείο στο δωμάτιο τις προάλλες, €38, καινούργιο...
Εντάξει, δεν είναι θηρίο (620mm ύψος) αλλά παραγγέλθηκε σε ένα από τα δύο τοπικά 'Σκρουτζ' στις 4μμ και την επόμενη μέρα Σάββατο στις 10πμ ήταν εδώ.
Σχεδόν τα πάντα εδώ κοστίζουν 5 φορές κάτω από όσο στην Ελλάδα...
Τέλος πάντων, για να απαντήσω και στο Μιχάλη, ναι οι Κινέζοι δεν είναι ιδιαίτερα στο μαγειρικό στυλ μας θα έλεγα (γιατί, ποιός από τους Ασιάτες είναι).
Όμως τα δείπνα και τα μεσημεριανά συνεχίζονται ασταμάτητα. Όπου πάμε για δουλειά μας βγάζουν έξω... Έχω κουραστεί, πραγματικά.
Τη φωτό τώρα εδώ τη βάζω διότι ένα από τα θέματα με το να μένει κανείς σε ξενοδοχείο, είναι το φαγητό.
Δηλαδή δεν έχεις εύκολα τη δυνατότητα να μαγειρεύεις, αν και αυτό εξαρτάται φυσικά από το δωμάτιο ή διαμέρισμα ξενοδοχείου στο οποίο μένεις.
Εγώ πρέπει να προσέχω τη διατροφή μου, κι αυτό με ανάγκασε εδώ να βρω τρόπους για να έχω (όσο γίνεται) ένα υγιεινό πιάτο φαγητού κάθε μέρα.
Τις έμαθα τις κυρίες λοιπόν κάτω στην κουζίνα, να μου φτιάχνουν ένα νοσοκομειακό (στον ατμό ή βραστό) πιάτο, πρωτείνη και λαχανικά (Σάββατο & Κυριακή).
Τα λαχανικά ούτως ή άλλως στην Αθήνα έτσι τα έτρωγα. Το κοτόπουλο βραστό είναι εξαιρετικό, η σούπα μπόνους (φαγητό του προσωπικού).
Το καλό με τους Κινέζους είναι ότι προσαρμόζονται. Τους δείχνεις κάτι και έχουν τη διάθεση να αλλάξουν την όποια ρομποτική σκέψη τους.
Αν ήμουν Κορέα ή Ιαπωνία, αυτά πιθανότατα δεν θα συνέβαιναν. Εδώ τό'πιασαν το παραμύθι από το πρώτο σ/κ που το ζήτησα.
), χουρμάδες, νομίζω αυτά. Στο τέλος του γεύματος έριξαν μανιτάρια και 1-2 άλλα λαχανικά, συμπεριλαμβανόμενων φυλλοδών λαχανικών (bok choy, μαρούλι).
