Είμαι λάτρης των κιτς αντιγράφων. Μπορώ να τα χαζεύω όλη τη μέρα.
Αυτό το "έλα μωρέ, μια χαρά είναι κι έτσι" που στο τέλος μοιάζει περισσότερο με τραπεζομάντηλο παρά με ρολόι, το λατρεύω. Πεθαίνω λέμε!!!
Κι ο άλλος έχει το θράσος να μας πει για τον Βαλέ!!!
Χαχαχααααα!!!!