Αν & το ρολόι δεν αγοράστηκε ως καινούριο από μένα (ήταν αρχικά μέλους του forum με γνωστή αδυναμία στην άπω ανατολή & ήρθε στα χέρια μου μέσω ανταλλαγής), είπα να γράψω 2 λόγια, γιατί το βρήκα ιδιαίτερο & η κατηγορία στην οποία ανήκει, μου είναι άγνωστη.
Μέχρι πρότινος η μόνη επαφή που είχα με dress, ήταν μέσω υβριδίων, κυρίως μίξεις με sport (Edifice) ή πιλότους (project/Sugess).
Dress δεν τα έλεγες, αλλά ήταν ότι κοντινότερο είχα ως προς αυτά.
Το Edifice μακάρι να ήξερα γιατί το έδωσα (με είχε ενοχλήσει το bluetooth, για όνομα του θεού...), είχε πολύ όμορφο βουρτσισμένο dial, ήταν πολύ λεπτό & ελαφρύ & καθόταν άψογα στο χέρι μου.
Το Sugess από την άλλη, αν & δύσκολο ρολόι για τα γούστα μου (απλά γιατί ήταν κουρδιστό...), ήταν κομμάτι που δεν έπρεπε να φύγει, όχι γιατί απλά ήταν ΤΟ project, αλλά γιατί ήταν πανέμορφο & σαν homage του Seagull, μέρος της ιστορίας της ορολογοποιίας.
& τα 2 όμως ανήκουν στο παρελθόν & σύμφωνα με την κοσμοθεωρία μου, δεν πρέπει να δείχνουμε συναισθήματα σε αντικείμενα, την αγάπη πρέπει να την προσφέρουμε σε κάτι έμψυχο που ίσως & να μας την ανταποδώσει.
Πάμε στο ρολόι.
https://citizen.jp/shop/collection/g/gBV1120-91A/Καταρχήν είναι made in Japan.
Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό, αν δλδ είναι απλά & μόνο συναρμολογημένο στην Ιαπωνία & όλα τα μέρη (ή κάποιο ποσοστό) είναι κατασκευασμένα στην Κίνα.
Όπως & να έχει, αυτό το
made in Japan μετράει κάπως παραπάνω από ένα απλό Japan movement & κάνει το ρολόι να
Attesοφέρνει.
Ένα λοιπόν ξεκάθαρο dress, με γυαλισμενη κάσα & μαζεμένες διαστάσεις, ενώ στο dial (το οποίο έχει μια διακριτική υφή ρόμβων) δεσπόζουν τα λατινικά σημάδια της ώρας & οι λεπτοί βαμμένοι μπλε δείκτες (χωρίς φυσικά lume).
Το πολύ όμορφο θολωτό κρύσταλλο (ζαφείρι), όπως & το subdial των δευτερολέπτων, ενισχύουν τον vintage χαρακτήρα του ρολογιού.
Από εκεί & πέρα, υπάρχουν κάποιες
πρακτικές επιλογές, που δεν
κολλάνε σε dress (ευτυχώς όμως η Citizen τις χρησιμοποίησε), όπως η ημερομηνία, καθώς & η αδιαβροχοποίηση στα 100m.
Το
καθημερινό του πράγματος, ενισχύεται επίσης από τον μηχανισμό (eco-drive), ο οποίος παραπέμπει σε ρολόγια grab & go.
Όλα καλά μέχρι εδώ, πάμε στα παρατράγουδα.
Dress (πέραν όλων των άλλων) σημαίνει μικρό.
& με 38mm διάμετρο, όντως είναι.
Για το χέρι μου όμως, έχει οριακά μικρό μέγεθος.
Φτάνουμε στο μεγάλο αγκάθι.
Το μπρασελέ.
Παρότι όμορφο & με solid links & end links, οι άνθρωποι έκαναν ότι άλλο μπόρεσαν για να το καταστρέψουν.
Καταρχήν τα lugs είναι 19ρια.
Τα links δεν γυρίζουν 180° (πού είσαι addiesdive...).
& το κυριότερο, η άκρη τους είναι τόσο ακατέργαστη, που σχεδόν κόβουν & αφήνουν σημάδι στον καρπό (να πω πάλι για την addies, ή θα καταντήσω βαρετός...).
Το κούμπωμα ολοκληρώνει το χάλι, έχει μικρό μέγεθος, με 2 μόνο micro adjustments & είναι φυσικά πρεσαριστό.
Πάνω στο χέρι βγαίνει ή σφιχτό, ή θα γυρίζει...
Πρώτη σκέψη ήταν να το αντικαταστήσω άμεσα, αλλά πού να βρω 19ρια λουράκια?
Έτσι παρήγγειλα ένα 19ρι milanese & ένα 20ρι ρυθμιζόμενο nato & ο θεός βοηθός.
Μακάρι να μπορούσα να πω ότι το ρολόι είναι keeper.
Παρότι όμορφο & διαφορετικό, τα
σκέτα dress μάλλον δεν είμαι εγώ.
Θα περιμένω τα λουράκια, θα το ζυγίσω & ότι δείξει πόρισμα.
