Ψάχνω εδώ & καιρό, τρόπο να ολοκληρώσω/κλείσω αυτόν τον κύκλο της ορολογοφιλίας, γιατί πέραν της οικονομικής πίεσης που μου δημιουργεί αυτό το χόμπι, παρατήρησα ότι έχω φτάσει μέχρι 1 συγκεκριμένο σημείο, που δε μπορώ να ξεπεράσω, με αποτέλεσμα να έχω σταματήσει να εξελίσσομαι.
Για να το πω πιο απλά, ψάχνω να βρω κάτι νέο, & καταλήγω στα ίδια.
& από τη στιγμή που δεν ανεβαίνω κατηγορία (τιμής), ούτε μου αρέσουν συγκεκριμένες κατηγορίες ρολογιών που δεν έχω (όπως dress ή vintage), καλό θα ήταν να κάνω 1 μεγάλο ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ.
Από καθαρή τύχη λοιπόν αποφασίστηκε ο αριθμός της συλλογής να είναι
8, & κατέληξα (εν μέρει) από τύχη από ποια ρολόγια θα αποτελείται, αφού υπήρξε περίοδος που 1 ρολόι ερχόταν & 3 έφευγαν.
Ελάχιστα από αυτά που παρέμειναν, ήταν βράχοι & αμετακίνητα.
Το αναλογικό G-Shock Giez, που με συντρόφευσε από το 2008, ΔΕΝ ήταν 1 από αυτά, αφού μπήκε προς πώληση 2 φορές αν θυμάμαι καλά.
Το Giez πρόσφατα παρουσίασε πρόβλημα στην ημερομηνία, μετά από αλλαγή μπαταρίας.
Φαίνεται ότι έσπασε κάποιο δόντι στο δίσκο της ημερομηνίας, μάλλον στο 30-31.
Όταν αλλάζει ο μήνας, δείχνει κάτι ανάμεσα στο 31-1, άλλες φορές κολλάει εκεί, ενώ άλλες προχωράει, δείχνει όμως σχεδόν πάντα ενδιάμεσα.
Αν & υπάρχει η (ας την πούμε) λύση, κάθε 1η του μήνα να κάνω adjust στο δίσκο, δε μπορώ να ξεχάσω ότι το ρολόι είναι perpetual, & υποτίθεται ότι δεν θα χρειαζόταν να ασχοληθώ ΠΟΤΕ με κάτι τέτοιο.
Συν το ότι μιλάμε για G-Shock, & θα έπρεπε πρώτα να σβήσει ο ήλιος & μετά να συμβεί κάτι στο ρολόι.
Έτσι το Giez κατέληξε ρολόι γραφείου (μέχρι να τελειώσει η μπαταρία & φύγει για ανακύκλωση) & ξεκίνησε έρευνα για την αντικατάσταση του.
Σαν τελευταίο ρολόι της συλλογής, είπα να ψωνίσω από το πάνω ράφι & να μη τσιγκουνευτώ.
Η παροιμία μπορεί να λέει ότι
η φτήνια τρώει τον παρά, αλλά & τα πιο ακριβά κομμάτια, μια χαρά τον τρώνε...
Παρήλασαν κυριολεκτικά 1 ντουζίνα ρολόγια, 5 ήταν όμως αυτά που με απασχόλησαν μέχρι το τέλος (όλως τυχαίως ήταν όλα made in Japan & ηλιακά).
Ξεκινάω με έναν από τους παλαιότερους στόχους, το field των field,
Promaster PMD56.
Τιτάνιο με duratect σε κάσα & μπρασελέ, ζαφείρι, ecodrive, perpetual, 200m, μικρό σχετικά μέγεθος.
Η τιμή του έβγαινε κάτω από το ψυχολογικό όριο των €400 (
€365), ενώ το βάρος του (με το μπρασελέ), είναι μόλις 100g
Ένα ρολόι για το οποίο ψάχνεις να βρεις μειονέκτημα & δεν υπάρχει.
Όμως εγώ προσπάθησα & κατάφερα να βρω...
Είναι η ομοιότητα του με το MWC (G10), που ήδη έχω.
& αυτό με τιτάνιο, ζαφείρι, μικρό μέγεθος, quartz, ίδιοι ακριβώς μολυβοδείκτες, ακόμα & οι αραβικοί αριθμοί έχουν την ίδια γραμματοσειρά.
Έτσι, όσο παράξενο & αν ακούγεται, & παρά την αναμφισβήτητη πληρότητα του, το PMD δεν προτιμήθηκε.
Φύγαμε για Casio.
Το
square GW-5000U ήταν & αυτό επιλογή με κλειστά μάτια, αφού εκτός της κλασικής σχεδίασης & του μικρού μεγέθους, η κάσα του είναι μεταλλική & το καπάκι βιδωτό, ενώ & η τιμή του είναι σχετικά χαμηλή (
€210).
Δυστυχώς δε μπόρεσε να ξεπεραστεί ένα σημαντικό εμπόδιο, ότι έχω ήδη square & 5000 (στη full metal εκδοχή του).
Αφήνουμε τις λογικές επιλογές, & πάμε στις άλλες...
Ο γερόλυκος
Frogman GWF-1000 (παράγεται από το 2009), είναι κατά την ταπεινή μου άποψη, το πιο ξεχωριστό G-Shock που μπορεί να αγοραστεί σε αυτά τα χρήματα (
€360).
Αν υπάρχει & χέρι να το υποστηρίξει...
Σημεία που κάνουν τη διαφορά, η μοναδική ασύμμετρη εμφάνιση, ο χαρακτηρισμός Diver's, & η μεταλλική κάσα με το βιδωτό καπάκι.
Ως Master of G, υποφέρει από την ασθένεια των περισσοτέρων ρολογιών της σειράς, που δεν είναι άλλη από το μεγάλο μέγεθος.
Την κατάσταση επιδεινώνει η πολύ ανοιχτή καμπύλη που έχει το λουράκι στα lugs, αλλά & ο ασύμμετρος σχεδιασμός που προανέφερα.
& αυτό γιατί είναι σχεδιασμένο, για να φοριέται στο αριστερό χέρι...
Αυτός ήταν & ο λόγος που δεν προτιμήθηκε.
2ο Master of G & παραλίγο αγορά, το
Mudmaster GWG-1000.
Ήδη 9 χρόνια στην παραγωγή (since 2015) & παρότι έχουν βγει 2 αντικαταστάτες, αυτό συνεχίζει να ζει & να βασιλεύει.
Πέραν της εμφάνισης, που θυμίζει (πλαστικό) άρμα μάχης, είναι πληρέστατο, με
ζαφείρι &
triple sensor.
Το μέγεθος & αυτή τη φορά ξεφεύγει, το λουράκι όμως κατεβαίνει πιο κάθετα από τα συνηθισμένα G-Shock & δεν μεγαλώνει περισσότερο το ήδη ογκώδες ρολόι.
Το Mudmaster απορρίφθηκε λόγω της τιμής του, που αν & οριακά μεγαλύτερη από τα €400 (
€425), είχε μεγαλούτσικη διαφορά από το ρολόι που ακολουθεί.
& φτάνουμε στο 3ο & τελευταίο Master of G (& ρολόι που επέλεξα),
Gulfmaster GWN-1000, με ήδη μια 10ετία στην πλάτη του (2014).
Το οποίο είναι οριακά
τεράστιο, με
55.8mm στο 9-3 (συμπεριλαμβανομένης κορώνας & αισθητήρα), το bezel αγγίζει τα
44.5mm & το lug2lug
59.3mm...
Το πάχος φτάνει τα
16.1mm & το βάρος τα
101g.
Μόνο θετικό, ότι κάθεται καλά στο χέρι.
Σε αυτό βοηθάει ο τρόπος που ενώνεται το λουράκι με την κάσα, που είναι αρκετά ιδιαίτερος:
2 βίδες πιάνουν κάθετα το λουράκι & μπαίνουν παράλληλα μέσα της.
Με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν εμφανή lugs & το λουρί να εξέχει ελάχιστα προς τα έξω.
Το
bezel του επίσης, έρχεται σε αντίθεση με την πλειοψηφία των G-Shock, όντας
μεταλλικό & μη εναλλάξιμο, κάτι που το κάνει να φαίνεται περισσότερο ενδιαφέρον & να προκαλεί μια σχετική ανησυχία, για το πώς θα φαίνεται αν χτυπήσει.
Το dial έχει (όπως & στο Mudmaster) το αγαπημένο μου anadigi φορμάτ, με το αναλογικό μέρος να φέρνει προς καταδυτικό, ενώ η ψηφιακή οθόνη στο 6, αν & θα την προτιμούσα positive, είναι STN & διαβάζεται χωρίς κόπο, τουλάχιστον την ημέρα.
Στις υπόλοιπες δυνατότητες, πέραν των τυπικών ενός G-Shock (παγκόσμια ώρα, ξυπνητήρια, χρονόμετρο, αντίστροφη μέτρηση), υπάρχει
triple sensor (υψόμετρο, βαρόμετρο-θερμόμετρο, πυξίδα), ενώ στο subdial, εμφανίζεται ένδειξη μεταβολής της παλίρροιας & του βαρόμετρου, για το οποίο υπάρχει & ειδοποίηση, σε περίπτωση απότομης μεταβολής.
Το ρολόι απευθύνεται σε όσους εργάζονται κοντά/πάνω στη θάλασσα ή ασχολούνται με θαλάσσια σπορ/χόμπι (ψάρεμα λόγου χάρη).
Δεν έχω καμία σχέση με τέτοιου είδους δραστηριότητες, όπως δεν έχω καμία σχέση με καταδύσεις, παρά την ύπαρξη 2 diver's στη συλλογή, το ίδιο ισχύει για τον πιλότο, και ούτω καθεξής...
Αυτό που μου άρεσε στο Gulfmaster & το επέλεξα, είναι ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του, η εκκεντρική του εμφάνιση, & ότι δεν θα το επιλέξουν οι περισσότεροι.
Είναι δύσκολο ρολόι (στη μεταπώληση) & αυτό το γνώριζα εξαρχής.
Το τελευταίο, σε συνδιασμό με το μέγεθος του, είναι τα 2 σημαντικότερα του μειονεκτήματα.
Στα υπόλοιπα αρνητικά, ενώ το bezel είναι μεταλλικό, δεν ισχύει το ίδιο με την
κάσα, η οποία είναι κλασική
πλαστική, με το case back να ενώνεται με 4 βίδες.
Επόμενο αρνητικό, η
έλλειψη ζαφειριού.
1 χρόνο πριν δεν θα έκανα τέτοια παρασπονδία, από τότε όμως έβαλα αρκετό νερό στο κρασί μου.
Έτσι αποφάσισα να γλιτώσω τα €100+ που ήταν & η διαφορά με το Mudmaster.
Τελευταίο (& κάτι που ίσως μοιάζει ασήμαντο), είναι το
μεταλλικό keeper, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στη σειρά Master of G τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν ξέρω ποιος φωστήρας στην Casio αποφάσισε κάτι τέτοιο, ζήλεψε ίσως την αποτυχία της Seiko & θέλησε να την επαναλάβει.
Δεν μένει στη θέση του, είναι σκληρό, τραβάει τρίχες.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ.
& μόνο που με την αγορά, ψάχνεις να βρεις να το αντικαταστήσεις, αρκεί.
Το ρολόι κόστισε
€308 (τελική), η παραγγελία έγινε από το Amazon Ιαπωνίας & έφτασε σε 8 ημέρες (από τις 6 που είπαν αρχικά).
Με αυτό το λογύδριο, αποχαιρετώ προς το παρόν...
Καλό καλοκαίρι.
Ακολουθούν φωτογραφίες.
