Καλημέρα, αγαπητέ φίλε
@mic !
Ακόμα ένα ωραίο νήμα! ίσως και λίγο στενάχωρο μπορεί να πει κάποιος, όμως, παραμένει ωραίο προς συζήτηση! (κάνω παράθεση την αρχική ανάρτησή σου, διότι είναι και άριστη αφορμή, για να ειπωθούν αρκετά στη συνέχεια). Πρώτα απ' όλα, για εμένα, είσαι ξεκάθαρα συλλέκτης. Μεράκι, αγάπη, στοπ.
Για άσχημα λόγια; προσωπικά, δεν θυμάμαι κάτι που να δέχτηκα, να αντιμετώπισα, να με στενοχώρησε, πέρα από μικρά, αθώα ή και χαριτωμένα θα τα χαρακτήριζα, όπως: αυτό δεν σου ταιριάζει, δεν σου πάει, είναι ...έτσι.
Τα vintage, τα αγαπώ κι εγώ, όμως δεν ανήκω στη δική σου περίπτωση, για παράδειγμα, αυτό που αναφέρεις, ρολόγια των μπαμπάδων και των παππούδων μας, είναι μία κατάσταση που με στενοχωρεί.
Θα αστειευτώ λίγο, με καλή πρόθεση πάντα. Άσχημα σχόλια θα έχει δεχτεί, φαντάζομαι, ο αγαπητός φίλος
@maestro , ως αδίστακτος επενδυτής.
Άσχημα σχόλια θα δεχτεί συχνά, κι ο χαρακτηρισμένος σε συμπεριφορά, φίλος, ως "ο άνετος". Μία αεικίνητη φιγούρα. Μεγάλη οικονομική επιφάνεια, φορεμένα μόνο ρόλεξ, και άσχημα κακοποιημένα. Αρκετά συχνά, κυκλοφορούσε με ένα άθλιο παπάκι και είχε άμεση επαφή σε οικοδομικές εργασίες. Πολλές φορές, να περιγράφει: 'σε φανάρι, κάθε φορά, ακούω σχόλια: φίλε, ψεύτικο έτσι; Ωραίος!'
Αγαπώ πολύ τα ρολόγια. Ειδικά τα vintage. Έχω πάνω από 100 και τα περισσότερα απ' αυτά είναι vintage. Όχι ακριβά. Ρολόγια των μπαμπάδων μας και των παππούδων μας. Ρολόγια Omega, Zenith, Longines,
Venus, Tissot, Doxa, Seiko και άλλες μάρκες που δυστυχώς δεν υπάρχουν πια. Η αγάπη μου γι αυτά είναι τόσο μεγάλη, που με έκανε να ξοδέψω πάρα πολλές ώρες, να χαλάσω αρκετά και τελικά να μάθω να τους
κάνω service και να τα επισκευάζω όσο μπορώ και βρίσκω ανταλλακτικά. Έχω ακούσει και καλά και κακά σχόλια γι αυτήν μου την αγάπη, γι αυτήν την λόξα, όπως κάποιοι την βλέπουν. Το χειρότερο πάντως που
μου έχει πει κάποιος γι αυτήν μου την αγάπη, μου το είπε ένας ''κολλητός" μου...τι τα θες τα ρολόγια, τις ώρες σου μετράς;