Η ερώτηση
Θα ήθελα να επιλέξω το επόμενό μου ρολόι με βάση την ιστορία του. Αλλά δεν είμαι σίγουρος για το ποια μοντέλα είναι τα πιο «ιστορικά». Θα μπορούσατε να επιλέξετε πέντε, ώστε να έχω πληθώρα επιλογών;
Η απάντηση
Το πέντε είναι ένας φοβερά περιοριστικός αριθμός, αλλά γενικά το ερώτημα σας είναι κάπως βιαστικό και δε θα σας κάνω τη χάρη να του δώσω μεγαλύτερη σημασία απ’ όση του δίνετε εσείς. Συνεπώς πάμε με τις πέντε πιο κλασικές ιστορίες.
Του Rolex GMT-Master κατ’ αρχάς. Η Pan American που ήταν πρωτοπόρος αεροπορική εταιρεία στις υπερατλαντικές πτήσεις δούλεψε παρέα με τη Rolex για ένα μοντέλο που θα βοηθούσε τους πιλότους της να διατηρούν ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου και να μην αποκοιμούνται στο πιλοτήριο. Αλλά αυτό είναι το γνωστό μέρος της ιστορίας. Το ανέκδοτο κομμάτι είναι ότι τουλάχιστον δύο GMT-Masters έφτασαν μέχρι και το φεγγάρι. Ο Jack Swigert φορούσε το ένα στην αποστολή του Apollo 13, το 1970, παρ’ ότι το επίσημο ρολόι της NASA ήταν ένα Omega Speedmaster. Και στην αποστολή του Apollo 17, το φορούσε ο Ronald Evans όταν πάτησε στη Σελήνη, αλλά κάτω από το μανίκι της στολής του. Πάντως, όταν γύρισε στη Γη, χάραξε στην πλάτη της κάσας του ότι περπάτησε με αυτό στο φεγγάρι και αυτό το μοντέλο πωλήθηκε το 2009 σε μια δημοπρασία για πάνω από 130 χιλιάδες δολάρια.
Για πάμε όμως και στο Omega Speedmaster. Είναι το επίσημο ρολόι της NASA, αυτό που χρησιμοποιούν όλοι οι αστροναύτες από τη δεκαετία του ’50 μέχρι και σήμερα. Ο θρύλος λέει ότι διάφοροι υπάλληλοι της NASA επισκέφτηκαν καταστήματα στο Χιούστον για να αγοράσουν ρολόγια, τα οποία θα δοκίμαζαν στο διάστημα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έγινε όλο αυτό τόσο ανεπίσημα. Η NASA όμως όντως έστειλε διάφορα μοντέλα στο διάστημα και το Speedmaster αποδείχτηκε το πιο ανθεκτικό από όλα, γι’ αυτό και αποφασίστηκε να κλείσουν μια συμφωνία με την Omega.
Άλλο ένα ρολόι που συνδέεται με το διάστημα είναι το Breitling Cosmonaute, όπως προδίδει και το όνομά του. Όταν ο βετεράνος πιλότος του πολέμου της Κορέας, Scott Carpenter, έμαθε ότι τον επέλεξαν για το διαστημικό πρόγραμμα Mercury, στα τέλη της δεκαετίας του ’50, πήγε στην Breitling και τους είπε ότι φοβόταν ότι θα χάσει τη μπάλα με την τόσο γρήγορη διαδοχή ημέρας και νύχτας στο διάστημα. Κι εκείνοι απάντησαν με ένα καντράν που έδειχνε την ώρα στην 24ωρη σκάλα. Τελικά η αποστολή του στο διάστημα διήρκεσε μόλις 5 ώρες, οπότε το 24ωρο καντράν έμεινε αχρείαστο. Σαν να μην έφτανε αυτό, όταν προσθαλασσώθηκε ο Carpenter, βούτηξε το χέρι του στο νερό και το Cosmonaute, που δεν ήταν αδιάβροχο, πέθανε, έτσι άδοξα. Ο θρύλος λέει ότι η NASA το έστειλε για επισκευή στην Breitling, η οποία όμως δεν το επέστρεψε ποτέ και έκτοτε κανείς δεν έχει δει το πρωτότυπο -η σειρά Cosmonaute, βέβαια, ζει και βασιλεύει.
To σχέδιο του Patek Philippe Nautilus έχει ενδιαφέρουσα ιστορία, επίσης. Το σχεδίασε ο Gerald Genta ο οποίος είχε μόλις ολοκληρώσει το σχεδιασμό του Audemars Piguet Royal Oak. Κι ενώ κανείς θα πίστευε πως θα έπαιρνε το χρόνο του, μετά από τόσο έντονη δουλειά για την Audermars Piguet τους προηγούμενους μήνες, εκείνος κάθισε να φάει μεσημεριανό σε ένα διάλειμμα της Έκθεσης της Βασιλείας, το 1974, με το που έλαβε την εντολή από την Patek Philippe, και μεταξύ τυρού και αχλαδιού ζήτησε από τον σερβιτόρο ένα κομμάτι χαρτί και ένα μολύβι και σχεδίασε το Nautilus σε λιγότερο από πέντε λεπτά.
Ίσως η πιο διάσημη ιστορία να είναι βέβαια του Jaeger-LeCoultre Reverso. Το 1930 ένα στέλεχος της εταιρείας βρισκόταν στην Ινδία για δουλειές και εκεί τον προσέγγισε ένας αξιωματικός του στρατού που λάτρευε το πόλο με άλογα και του είπε το παράπονό του. Δεν μπορούσε να φοράει το ρολόι του όσο έπαιζε, γιατί έσπαζαν συνεχώς τα γυαλιά. Ο Ελβετός επέστρεψε στην πατρίδα του, μοιράστηκε το πρόβλημα με τους σχεδιαστές του οίκου και εκείνοι επινόησαν μια κάσα που περιστρέφεται, ώστε να προστατεύει το κρύσταλλο του καντράν όταν υπάρχει δράση.
Askmen.gr
