Χρήστο, ξέρω ότι ακούμε και διαβάζουμε πληροφορίες, που ατυχώς, ΔΕΝ έχουμε βιώσει πραγματικά, ή δεν μπορούμε να ελέγξουμε.
Φυσικό είναι, να πιστεύουμε κάποιες δημοσιεύσεις, αλλά, προσωπικά, είμαι πάντα συντηρητικός σε κάποια θέματα.
Δεν αφήνω αιχμές για την δημοσιευσή σου ή κάποιων άλλων. Απλώς, σημειώνω κάποιες παρατηρήσεις.
Η ανθρώπινη φύση αποδέχεται ευκολότερα κάτι που θα ήθελε να ακούει / να ισχύει.
Και εγώ, τα ίδια παθαίνω
Κουβέντα κάνουμε όπως πάντα. Την ιστορία την παρέθεσα σαν ένα ενδιαφέρον άρθρο που διάβασα πρόσφατα, μιας και φαίνεται το θέμα των ημερών είναι και πάλι η ανωτερότητα μιας συγκεκριμένης εταιρίας έναντι όλων των άλλων κι σε όλους τους τομείς ενδιαφέροντος.
Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές, προσωπικά δεν έχω καμία οπαδική αφοσίωση σε καμία εταιρία. Έχω όμως οπαδική εναντίωση στην οπαδική αφοσίωση
Και μιας και τυγχάνει να έχω περισσότερο χρόνο αυτές τις μέρες, απαντάω
Φυσικά και εμπιστεύομαι και αξιολογώ υψηλότερα τις μαρτυρίες ανθρώπων που εκτιμώ και έχουν ιδία πείρα, όπως ο Σπύρος και εσυ που τα έχετε λιώσει για δεκαετίες, ή ο Δημήτρης που έχει πολλαπλά κομμάτια από την κάθε εταιρία.
Παρόλα αυτά, επειδή μας διαβάζουν και πιο άπειροι (όπως είμαι και εγώ), το ζουμί της υπόθεσης είναι ότι το 2021, τα Ω και τα Grand Seiko (και ένα σωρό άλλες) είναι το ίδιο καλά με τα αντίστοιχα Rolex. Αντέχουν το ίδιο, έχουν ίδια ποιότητα, ίδια χρονομετρια, ίδιο service, ίδιο φινίρισμα, ίδια υλικά και παρόμοιο επίπεδο τεχνολογίας (κατά μέσο όρο). Αλλά με αναλογία τιμών (στα σπορ μοντέλα μιλάω πάντα) 1:4, κατ’ελάχιστο, το μόνο που προσφέρει ένα Rolex παραπάνω είναι το φαινεσθαι. Για τον μέσο αγοραστή καινουριου μοντέλου, το 2021, επαναλαμβάνω, και βγάζοντας τον παράγοντα grail, συλλέκτη, κλπ.
Αν κάνω λάθος, ευχαρίστως να με διορθώσει κάποιος.