Μην θεωρηθούν τα παρακάτω ότι προσπαθώ να μειώσω την εταιρία ή τους ιδιοκτήτες των Πανεράι. Παραπλήσια θα μπορούσα να ισχυριστώ και για πολλές εταιρίες. Σέβομαι απόλυτα την εταιρία και την τεράστια επιτυχία της, έκανε σίγουρα την βιομηχανία ωρολογοποιίας καλύτερη.
Ακολουθεί έκθεση ιδεών......
Από τις μεγάλες εταιρείες, όλες έχουνε εναν άξονα γύρω απο τον οποίο χτίζουνε την συλλογή των ωρολογιών τους και την στρατηγική πωλήσεων. Και συνήθως 1-2 ρολόγια είναι αυτά που ορίζουν και την εταιρεία.
πχ.
Breitling: Instruments for professionals, τα αγοράζουνε πιλότοι, βγάζει το Navitimer. Tool για πιλότο. θέλω αυτή την χρήση άρα το ρολόι σχεδιάζεται για αυτή την δουλεία.
Rolex: Submariner, θέλω καταδύσεις με χρονομέτρηση, σχεδιάζω αυτό το ρολόι.
Moonwatch: Ελλειψη βαρύτητας, κουρδιστό, πλαστικό, κτλ. Ειλικρίνεια. Το Broad Arrow μας φαίνεται περίεργο, σαν διαστροφή του αρχικού και όχι παραλλαγή.
Αυτή ήτανε η λογική. Ο άνδρας προσδιορίζεται απο τα εργαλεία του, αρα του δίνουμε τέτοια και στην πορεία προσπαθούμε να τα κάνουμε και όμορφα και ευέλικτα. Αλλοι το πετυχαίνουν περισσότερο αλλοι λιγότερο. Σου υπόσχεται η Rolex, παρε το Sub και θα είσαι ματσο βατραχάνθρωπος, αλλά το φοράς και στο γραφείο σου και στην δεξίωση και στο πάρτυ.... και έτσι η εταιρεία σήκωσε την μπανκα στον αέρα.
Γιατί το IWC Pilot Chrono δεν επιδέχεται κριτικής και όλοι το θεωρούν πανέμορφο; Είναι ξεκάθαρος ο σχεδιαμός του, ειλικρινής προς την χρήση του και ταυτόχρονα όμορφος. Τι σου πουλά η IWC, πιλότο, άρα μοιαζει, λειτουργεί και είναι πιλότος. Τι να τους πεις; Γιατί δεν βάλατε ξυπνητήρι;
Το μεγαλείο της Πανεράι ήτανε ότι σε όλα αυτά είπε όχι. Σκέφτηκε έξω απο το κουτί και ξεκίνησε απο την αρχή. Αρνήθηκε να ακολουθήσει τους κανόνες.
Στο τέλος της χιλιετίας οι συνθήκες ήτανε ωριμες. Ο πλανήτης ετοιμαζότανε για το μεγαλύτερο καταναλωτικό πάρτυ της ιστορίας, η Ρολεξ και οι δεκάδες ερμηνείες απο τρίτους κατασκευαστές πάνω στα σχέδιά της ήτανε παραπάνω απο κοινότυπες, το θέμα με τα ανδρικά tool watch εξαντληθηκε, τελείωναν οι υποψήφιοι πιλότοι, δύτες, ραλίστες, συνωστίζονταν όμως οι Metrosexual και οι κομψευόμενοι άνδρες.
Έρχεται λοιπόν η Πανεράι με φρέσκια ιδέα και λέει: τι βλακείες είναι αυτοι οι περιορισμοί με τα εργαλεία και την χρηστικότητα. Το ρολόι είναι κόσμημα, και ως τέτοιο πρέπει να σχεδιαστεί. Θα σχεδιάσω ότι πιο όμορφο, αρμονικό και εντυπωσιακό μπορώ. Δεν με νοίαζει ούτε η λειτουργία ούτε η χρηστικότητα, αυτά θα προσαρμοστούν στην εικόνα που θέλω. Πάρε λοιπόν μέγεθος για να φαίνεται πλούσιο και εντυπωσιακό, πάρε γυαλάδα κοσμήματος, πάρε και ένα σούπερ μινιμαλιστικό σχέδιο αντάξιο του Steve Jobs και ακόμα παραπέρα. Οι σχεδιαστές απελευθερώθηκαν και μεγαλούργησαν.
Φτιάξανε κάτι ακαταμάχητο. Στις φώτο και στις βιτρίνες δεν παίζονται. Και εμένα μου τρέχανε τα σάλια. Κερδίσανε την παρτιδα εξ' αρχής. Και το παραδώσανε για τα περαιτέρω..... Τι θα βάλουμε μέσα; Εεε βάλε κάτι να γεμίσει να τελειώνουμε να το στείλουμε και απο το μάρκετιγκ.
Μαρκετιγκ: Κύριοι αυτό το πανέμορφο κόσμημα πρέπει να πωληθεί σε άνδρες, αυτοί μπορεί να πληρώσουν. Έχετε την ιστορία και το όνομα Πανεράι. Κάντε την δουλειά σας. Οι άνδρες θέλουν ομορφιά στην ζωή τους αλλά πρέπει κάπως να αποενοχοποιήσουμε την αγορά πανάκριβων κοσμημάτων. Χρειάζονται μία δικαιολογία όταν δεν κουμπώνουν τα μανίκια. Πείτε τους για τα κομμάντα, για τις θάλασσες, δεν πειράζει που αυτά τα κοσμήματα δεν κάνουν για εκει, και μόνο αν χρειάζεται τροποποιήστε τον σχεδιασμό για τα τονίσετε την ιστορία. Ίσως καμία ασφάλεια, κανένας μοχλός κάτι από εργαλείο τελοσπάντων. Και προπάντων μην τους πείτε για λουριά, που θέλει η γυναίκα μου να τα ταιριάζει με την ζώνη και την τσάντα της. Θα τα βρούνε μόνοι τους. Ας τους δώσουμε την χαρά της προσωπικοποίησης του προιόντος.
Πανεράι στο κουτί: Ομορφιά ναι, μεταπώληση ναι.
Πανεράι στον καρπό: Όχι για μένα αλλά σίγουρα είναι μια εξαιρετική επιλογή για πάρα πολλούς.
