Ειναι ευνόητο, ότι τα προϊόντα πλέον, στον κόσμο που ζούμε ( ....παγκοσμιοποίηση
) , φέρουν την εγγύηση του κατασκευαστη για όλην την υφήλιο, με την προϋπόθεση ότι υφίσταται αντιπρόσωπος σε συγκεκριμένη περιοχή.
Για τον λόγο αυτό, κάποια, στο φυλλάδιο που τα συνοδεύει, αναφέρουν τους αντιπροσώπους, τουλάχιστον σε βασικές πόλεις του κόσμου.
Εχοντας δε και την κάρτα εγγύησης, θεωρητικά, μπορεί να εξυπηρετηθεί από οιονδήποτε αντιπρόσωπο παγκοσμίως. Πάει το πρώτο.
Επειδή, υπάρχουν και "παράλληλες" εισαγωγές, από διαφόρους ( θυμάστε που ψάχναμε τα Duro ? ), οι επίσημοι, που θεωρητικά, βάσει συμβολαίου, υποχρεούνται να διατηρούν ανταλλακτικά και τεχνικό τμήμα, αρνούνται να αναλάβουν ευθύνες, μια και κάποιος κερδίζει εις βάρος τους. Πάει και το δεύτερο.
Κάθε "μαγαζάτορας" που σέβεται τον εαυτό του, ειδικά στην επαρχία, θα έπρεπε να κάνει κωλοτούμπες με την είσοδο πελάτη στο μαγαζί. Και το λέω αυτό, όχι υποτιμώντας την επαρχία, αλλά, επειδή εκεί οι κύκλοι είναι πιο στενοί / κλειστοί, και η καλύτερη διαφήμιση είναι αυτή του "word of mouth", ενημέρωση στόμα με στόμα, είναι στο απόλυτο συμφέρον του κάθε μαγαζάτορα, να δημιουργεί θετικές εντυπώσεις. Ειδικά στις δύσκολες εποχές που ζούμε. Πάει και το τρίτο.
Οταν οι εμπορικές επιχειρήσεις είναι "εμπορικές", ΧΩΡΙΣ αγάπη για το αντικείμενο που εμπορεύονται, ......η αποτυχία είναι σίγουρη.
Ο πελάτης αντιλαμβάνεται ( ...όσο άσχετος ή βλάκας και να είναι ), το ενδιαφέρον και την γνώση. Και μένει εκεί. Δεν πάει αλλού. Πάει και το τέταρτο.
Σούμα, 1+2+3+4 = Μία επιστολή στην κατασκευάστρια, με κοινοποίηση στους εδώ αντιπροσώπους, είναι η λύση κατ' εμέ.
Και ΔΕΝ το αγγίζει, όσο είναι στην εγγύηση. Ας το στερηθεί λίγο, γιατί κάθε παρέμβαση μη εξουσιοδοτημένου, αναιρεί την όποια εγγύηση.
