Είναι εταιρείες που ξεχωρίζουν λόγω της προσοχής στην λεπτομέρεια, της επιλογής υλικών αλλά και σε μεγάλο βαθμό της συναρμολόγησης "στο χέρι".
Αυτό τουλάχιστον θεωρώ εγώ...
Για να μην πιάσουμε τα περί "ιστορικότητας", γιατί είναι μεγάλη η κουβέντα και θέλει σίγουρα μπύρες, τσίπουρα και τα συναφή
....ίσχυε, κάποτε.
Και η προσοχή στην λεπτομέρεια, και, και, και........., και λίγο και οι πιστοποιήσεις χρονομετρίας.
Οταν τα πάντα ήταν μηχανικά, και οι χειρότερες καταπονήσεις ήταν οι παρουσίες στα γκαλά και τα κόκκινα χαλιά. Για τα δύσκολα, ήταν τα .......εργαλεία της Rolex.
Μετά, για χρονομετρίες κλπ, ήρθαν τα ηλεκτρονικά.
Και μετά, τα εργαλεία, έγιναν καλύτερα, με βελτιώσεις στα υλικά, και τα άλλα, αυτοματοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό.
Προς τι λοιπόν, να επιδιώκω Υ.Ω. ? ή να τα θεωρώ πράγματι Υ.Ω. ?
Παρά την αγάπη μου στην Rolex, θεωρώ ότι έχουν ξεφύγει, και πραγματικά, δεν αξίζουν όσα ζητάνε.
Για τους υπόλοιπους, VC, PP, κλπ, μια και απέκτησα την μία, θεωρώ ότι δεν τα αξίζουν.
Φυσικά τα παιδιά μου, λέμε τώρα, θα με μαλώνουν που δεν τους πήρα τώρα, που κάνουν 15.000, μια και σε 5 χρόνια, ίσως κάνουν 25.000.
Και την ώρα, την βλέπω και στο Duro, ή το project.