Ναι έκανα λάθος πού το ακούμπησα, μόλις κατάλαβα τη λαλακια πού έκανα μάζεψα τα πράγματά μου και περπάτησα μονοπάτι κάνα δεκάλεπτο για να βρεθώ σε παραλία με κόσμο.
Πάντως, όταν πάω μόνος μου μου αρέσει να πηγαίνω σε παραλίες δύσβατες χωρίς κόσμο ή με ελάχιστο κόσμο, πάντα στέλνω την τοποθεσία μου σε τουλάχιστον έναν άνθρωπο.
Προσπαθώ να θυμηθώ πως τα λένε, αλλά έχω κολλήσει.
Ειναι κάτι σαν σφουγγάρι, αν τα ζουλήξεις βγάζουν χρώμα,
κάτι σαν τις πορφύρες, και αν είσαι και αλεργικός, μπορεί να σου κανει έκζεμα, γιατί όντας στατικά, έχουν ψιλο-οξέα για προστασία από τους θηρευτές.
Το ίδιο με κάτι φύκη, που αν τα ακουμπήσεις, έχουν τοξικά, και σου κάνουν τον κ.....ο κόκκινο.
Αν πηγαίνεις σε απομακρα και ψιλοδύσβατα, να θυμάσαι πάντα, ότι ένα παραπατηματάκι, μπορεί να σου στραμπουλήξει εναν αστράγαλο, και μετά να πρέπει να σε πάρουν με ..........βάρκα.
Και επειδή συνήθως αυτές οι "εξερευνήσεις" γίνονται με σαγιονάρες, που ούτε σταθερά πάτημα δίνουν αλλά και το πόδι εύκολα γλυστράει.......ΠΡΟΣΟΧΗ πολλή, κλειστό παπούτσι, και σιγουρεύουμε το βήμα μας.
Και πάντα συμβουλεύω μάσκα, να βλέπετε που πάτε, ένας αχινός, μια δράκαινα, μια σκορπίνα, και ..........διακοπές, ......τέλος
Η μάσκα σώζει.
