Και γω σ´αυτο αναφερθηκα, για το dial...Γουστα ειναι αυτα 
...σαν πρακτικός άνθρωπος, κοιτάω την εργονομία ( εχω και σπουδές στο θέμα), την ευκολία χρήσης, την αισθητική, και τις πιθανές συνθήκες που θα χρησιμοποιηθεί. πχ Ασημένιο καντράν με ασημένιους δείκτες, και δεν μπορείς να δείς την ώρα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, καταδυτικά ή περιπέτειας χωρίς contrast, κλπ.
Αυτό μου θυμίζει που όταν μαθαίναμε την ώρα λέγαμε ο μικρός στο 3 , ο μεγάλος στο 10 
Δεν διαφωνω στο θεμα της εργονομιας, λειτουργικοτητας κλπ απλα αν κινουνταν οι σχεδιαστες στα στενα ορια αυτων των προειρημενων ορων θα περιοριζοταν η φαντασια τους και θα μεναμε σε 5-6 σχεδια και 3-4 χρωματα! Ουτε χρονογραφους θα ειχαμε Αλλωστε, οσο καιρο εντρυφω στον χωρο αυτο, εχω διαπιστωσει οτι απ την μεγαλυτερη μεριδα του κοσμου το ρολοι στις μερες μας λογιζεται κυριως ως κοσμημα ή ενα συνοδευτικο αξεσουαρ..Πολλες οι αποψεις επ´αυτου βεβαια και καλο ειναι να υπαρχει πολυφωνια για γονιμο διαλογο!
Κόκκινο . Σωστός, όπως με το CAD και τους περιορισμούς παραμέτρων ( απαιτήσεις αεροδυναμικής, κατανάλωση, μόλυνση, αποτύπωμα CO2), όλα τα αυτοκίνητα κατάντησαν ίδια.
Πράσινο. Λάθος. Πάντα υπήρχε η ανάγκη χρονομέτρησης, οπότε .........
Μπλέ. Σωστός. Το ακολουθώ. Για τον άνδρα, (της ηλικίας μου και εφόσον δεν είναι Δήμαρχος παραλιακής κωμόπολης κοντά σε στύλους), τα κοσμήματα που επιτρέπεται να έχει είναι καρφίτσα γραβάτας, μανικετόκουμπα και ρολόϊ. Αντε και βέρα, αν το επιθυμεί και είναι νυμφευμένος. Ολα τα υπόλοιπα ............
....και το ρελόϊ, που λέγαμε παληά, ΠΑΝΤΑ ατσάλινο ( τσίγκινο ). Χρυσός κλπ, με αποστρέφει. Ειδικά σε σπόρ ρολόγια.
Πχ δείγμα από την............( μην το πείς !)
