Με την άδειά σας, να πω και εγώ την άποψή μου.
Καθε κατασκευαστής, προσδιορίζει το κοινό που απευθύνεται, και παράγει προϊόντα με τα χαρακτηριστικά που θα επιθυμούσε ο δυνητικός αγοραστής της κατηγορίας.
Οταν ο κατασκευαστής έχει την δυνατότητα, δραστηριοποιείται στο μεγαλύτερο δυνατό φάσμα της αγοράς. Με κοινά στοιχεία, ή με πλήρη χρήση των επενδύσεών του, επιδιώκει το μεγαλύτερο δυνατό έργο ( αποδοτικότητα / παραγωγικότητα - sweating your assets fully )
Για να μην τον παίρνουν με τις πέτρες
αν έχει πολλά προϊόντα στις ίδιες κατηγορίες, με ένα group εταιριών, κατανέμει με θυγατρικές τα παραγόμενα με κοινά χαρακτηριστικά ( πχ κυβισμό, υδατοστεγανότητα, complications, αντοχή στον χρόνο, παροχές ), με άλλα εμπορικά σήματα (trade marks). Παραδείγματα μπόλικα, σε όλα τα φάσματα, από αυτοκινητοβιομηχανίες ( κοινότυπο), μέχρι.........ρολόγια.
Πάμε στην συγκεκριμένη εφαρμογή.
Η Rolex SA παράγει προϊόντα με τα εμπορικά σήματα Rolex και Tudor.
Η Montres Tudor (SA) κατασκευάζει και εμπορεύεται ρολόγια Tudor από τις 6 Μαρτίου 1946. Ο ιδρυτής της Rolex Hans Wilsdorf εμπνεύστηκε την εταιρεία Tudor Watch για να δημιουργήσει ένα προϊόν για τους εξουσιοδοτημένους πωλητές της Rolex που να προσφέρει την αξιοπιστία και την ποιότητα ενός Rolex σε χαμηλότερη τιμή. Ο αριθμός των ρολογιών της Rolex περιορίστηκε από το ρυθμό που θα μπορούσαν να παράγουν μηχανισμούς Rolex, (bottle-neck ), επομένως τα ρολόγια Tudor ήταν αρχικά εξοπλισμένα με μηχανισμούς τρίτων, αλλά με τις ίδιες κάσες και μπρασελέ.
Ιστορικά, τα ρολόγια Tudor κατασκευάστηκαν από την Montres Tudor SA χρησιμοποιώντας μηχανές από την ETA SA.
Συνεπώς, η TUDOR, μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητη θυγατρική,
που στόχευε σε ένα άλλο κοινό ευθύς από την ίδρυσή της. Σήμερα, θεωρώ ότι εξακολουθεί να σχεδιάζει και να παράγει, διαφορετικά προϊόντα, που στέκονται αυτοδύναμα στην αγορά. Συνεπώς, μπορεί να λέμε "τα Rolex του φτωχού" σαρκαστικά, αλλά δεν ισχύει. Και πλέον, διαφοροποιεί την "προσφορά" της, με value for money, μη χρησιμοποιώντας πλέον μηχανές τρίτων, που τις έχουν και άλλοι, αλλά με δικές της, που της δίνουν ( πιθανόν ) ένα ακόμα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού, είτε αυτός είναι εσωτερικός, είτε από τρίτους.
Ενα παράδειγμα αναλογικής αναφοράς ήταν στην Αγγλία, όπου το 1962, το Rover 100 P4 Series , έγινε γνωστό ως the "Poor Man's Rolls-Royce", δηλαδή, η Rolls-Royce των φτωχών. Ετσι και η TUDOR ? Τότε, να λέμε ότι και η VW, είναι το AUDI των φτωχών, και αντίστοιχα, ότι η SKODA είναι και αυτή το VW των φτωχών. ( Αφήνω όξω τις SEAT, Bentley, Bugatti & Lamborghini, για να μην γίνει πολύπλοκο.
)
Και καταλήγω. ( επιτέλους
)
Η κάθε μάρκα, στοχεύει σε διαφορετικά κοινά. Αν τώρα, εγώ αγοράζω Tudor και φαντασιώνομαι Rolex, Skoda και φαντασιώνομαι AUDI, είναι πρόβλημά μου. Το ίδιο ισχύει και για αυτούς που το αναφέρουν σαρκαστικά σαν υποκατάστατο της ανώτερης κατηγορίας. Ειναι διαφορετικό σαν παρουσία, πιθανόν να ομοιάζει, αλλά δεν είναι ίδιο, όπως τα παλαιότερα που ήταν αντίγραφα. Μέχρι και το Submariner αναγράφετο. Τώρα, τα αντίγραφα, προσφέρονται από άλλους.
Ειδικά, αν κάποιος έχει και AUDI, και VW και SKODA, ή αντίστοιχα και Rolex αλλά και Tudor ( πιο εύκολο ), πιστεύω ότι τα αποκτά, εν γνώσει του, για τις διαφορετικές ιδιότητες / χαρακτήρα τους, και όχι σαν φανταστικό υποκατάστατο του μη προσιτού ακριβότερου.
Και σαν γνήσιοι και αγνοί ρολογόφιλοι, θα πρέπει να τα αποδεχόμαστε, ανεξάρτητα από αν μας αρέσουν σχεδιαστικά ή/και δεν έχουμε πρόθεση αγοράς, για οιοδήποτε λόγο.
Και εγώ δεν θα αγόραζα Panerai, αλλά δεν το κάνω θέμα
