Πριν χρόνια που αγόραζα συχνά, σπάνια εύρισκες ρολόγια της ακατανόμαστης με μεγάλες διαφορές τιμών στις διάφορες αγορές.
Η "μαμά", είχε πολιτική ενιαίων τιμών, σε όλες τις αγορές, μια και οι πελάτες της θεωρητικά είναι τύποι που κινούνται σε παγκόσμια κλίμακα.
Λόγω της γνωριμίας και συνεχών αγορών, οι εδώ μου έκαναν απο λιιιιιιιιιιιιιγο καλύτερες τιμές, έως πολυ καλύτερες, οπότε, ελάχιστα τεμάχια αγόρασα από άλλες χώρες.
Ο κάθε "έμπορος", συντονίζεται μεν από την "μαμά", αλλά σε έναν πελάτη του, ( πχ gmaras ), που έχει ξαναψωνίσει, και όχι μόνον ρολόγια, του δίνεις μέρος του ποσοστού σου. Ειναι άγραφος νόμος. Τον πελάτη τον προσέχεις. Ειδικά, αν έχει ξαναψωνίσει, και ξαναέρχεται. Τον τιμάς για να σε τιμήσει.
Και φέρνω παράδειγμα την αγορά του Cartier. Πήγα στον άνθρωπο, του λέω "έτσι και έτσι", μου λέει 3600, για σένα 2800. Θα του έλεγα όχι ?
Αλλος οίκος, ακόμα μου στέλνει ευχές στα γενέθλια και την Πρωτοχρονιά, και έχω να ψωνίσω από εκεί τουλάχιστον 10 χρόνια.
Ο σωστός έμπορος, ο "γάτος", θα σου δώσει ΠΑΝΤΑ κάτι, για να σε κάνει να νοιώσεις ότι σε πρόσεξε. Τελεία.