Όταν στις 21 Ιουλίου του 1969 ο Neil Armstrong έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στο φεγγάρι, οι δείκτες του Omega Speedmaster που φορούσε στο χέρι του - όπως είχε αναφερθεί τότε - έδειχναν 2:56 GMT. Ωστόσο εκείνη τη στιγμή μόνο ο Buzz Aldrin φορούσε το ρολόι του. Ο Armstrong είχε αφήσει το δικό του μέσα στη σεληνάκατο προληπτικά, διότι είχε παρατηρηθεί κάποια δυσλειτουργία σε ένα από τα χρονόμετρα της καμπίνας. Για την ακρίβεια ο Aldrin το φορούσε στον πύχη του χεριού του με Velcro πάνω από τη διαστημική του στολή.
Επί σειρά ετών, από το 1964, το συγκεκριμένο ρολόι ήταν το στάνταρ ρολόι που δινόταν στους Αμερικανούς αστροναύτες. Πολλοί έχουν αναρωτηθεί: Ήταν «φτιαγμένο» για το διάστημα;
Η NASA λοιπόν είχε επιλέξει αυτό το, πλέον, θρυλικό μοντέλο μεταξύ πέντε άλλων, τα οποία είχαν αγοραστεί incognito από τοπικά καταστήματα και τα οποία στη συνέχεια είχαν υποβληθεί σε εξαντλητικά τεστ. Το ρολόι έπρεπε να είναι στιβαρό και ανθεκτικό, ικανό να αντέξει εξαιρετικές πιέσεις και επιταχύνσεις, θερμοκρασιακές διακυμάνσεις από -18°C έως +93°C και φυσικά να είναι στεγανοποιημένο από υγρασία και σκόνη.
Από την αποστολή Gemini III έως και την τελευταία αποστολή Apollo, το Omega Speedmaster ήταν το ρολόι που θα κατακτούσε το διάστημα σε όλα τα στάδια, από τον πρώτο διαστημικό περίπατο και το πρώτο ραντεβού σε τροχιά έως, φυσικά, την ύστατη στιγμή: την πρώτη προσελήνωση.
Μάλιστα, διαδραμάτισε και σημαντικό ρόλο στην «κακορίζικη» αποστολή Apollo: ενώ όλα τα χρονόμετρα της καμπίνας είχαν βγει Off, κοινώς είχαν βαρέσει τιλτ, ο μηχανικός χρονογράφος του Speedmaster μέτρησε με ακρίβεια την πυροδότηση των επικουρικών πυραύλων προκειμένου να διορθωθεί η τροχιά του διαστημικού λεωφορείου και να επιστρέψει με ασφάλεια στη μάνα-μητέρα-μαμά Γη.