Έγραψα έναν ολόκληρο κατεβατό και ξέχασα... να σου απαντήσω, αλλά νομίζω προκύπτει από το κείμενο:
Δεν τίθεται δηλαδή θέμα "πανίσχυρης κάσας", δεν τα βάζουμε στην πρέσσα...
Αντίθετα, από την υποπίεση υποφέρουν, και "σκάνε". Και βέβαια, το μεγάλο πρόβλημα είναι οι θερμοκρασίες.
Ευχαριστώ, παιδιά. 
Πάντως για να απαντήσω και στον Giorgos_I, εγώ εννοούσα πως:
"μήπως τα ρολόγια -αν όχι όλα, τα περισσότερα- επειδή από τη φύση τους έχουν κάσα με παχιά τοιχώματα σε σχέση με το συνολικό τους μέγεθος έχουν ένα φυσικό πλεονέκτημα, άνευ πρόβλεψης για διάστημα ή βυθό". Αυτό εννοούσα φέρνοντας το παράδειγμα ενός χρηματοκιβωτίου, δηλ. τη μεταλλική κατασκευή με τα χοντρά τοιχώματα, σε σχέση και με τον μικρό όγκο των ρολογιών.
Γνωρίζοντας μάλιστα πως τα divers έχουν βιδωτή κορώνα για να αντέχουν στις υποθαλάσσιες πιέσεις...
Μια σκέψη έκανα, ως άσχετος και αδιάβαστος στο θέμα.
Οπως εγραψε και ο Θοδωρος, στο διάστημα ΔΕΝ αντιμετωπίζουν πιέσεις-φορτία. Αντιμετωπίζουν θερμικά φορτία, οπότε, κάποια συνθετικά υλικά, θα ήταν προφανώς πιο κατάλληλα.
Στον βυθό όμως, έχουμε να κάνουμε με πιέσεις, που είναι εξωπραγματικές, και συνεπάγουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ φορτία στις κατασκευές.
Κάθε 10,33 μέτρα βάθους, αυξάνεται η πίεση κατα μία ατμόσφαιρα, οπότε εκεί, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ σχεδιασμός για την κατάλληλη αντοχή.
Το ότι κάποιες κάσες έτυχε να είναι όπως λές ενισχυμένες, δεν έγινε με αυτήν την πρόβλεψη. Απλώς από τα ρολόγια τσέπης, περάσαμε στα του καρπού, και συνέχισε το μέγεθος και η διαστασιολόγηση που υπήρχε. Αισθητικό το θέμα.
Στα βυθού όμως, γίνεται η κατασκευή κατα τέτοιον τρόπο, ώστε οι δυνάμεις που εξασκούνται στις διάφορες επιφάνειες, αναλόγως το βάθος σχεδιασμού, να κατανέμονται και να εξισορροπούνται σε όλη την εξωτερική κατασκευή.
Στην μηχανολογία / ναυπηγική, είναι ειδικό κεφάλαιο αυτός ο σχεδιασμός , που τιτλοφορείται ως "δοχεία πιέσεως".
Η κάσα, κατασκευάζεται σαν ο φέρων οργανισμός, και επάνω της βιδώνουν η κορώνα, το "τζαμάκι" και το καπάκι. Οι φορτίσεις κατανέμονται ομοιόμορφα, και τα επι μέρους στοιχεία αντέχουν, αλλιώς, το ρολόι θα συμπιεζόταν και θα κατέρεε.
Αν δεν είχαν την αντοχή, θα κατέληγαν θεωρητικά, σε ένα στρογγυλο σχήμα, και αν κοιτάξεις γύρω σου, δεν είναι τυχαίο ότι στα δοχεία πιέσεως, ή στα βαθυσκάφη, η γενική εικόνα είναι η σφαίρα. Ειναι το ιδανικό σχήμα για πιέσεις. Το αμέσως επόμενο ιδανικό σχήμα, είναι ο κύλινδρος με στρογγυλά άκρα. Σου θυμίζει τίποτα από τα γύρω μας στοιχεία υπό πίεση ? Ολες οι δεξαμενές, οι φιάλες πετρογκάζ, ή στα αυτοκίνητα, τα υποβρύχια, έχουν αυτό το σχήμα.
Η κορώνα βιδώνει, όχι για αντοχή, αλλά για στεγανότητα. Το αυτό και το καπάκι, που θα μπορούσε να είναι και σκέτο κουμπωτό, μια και θα το κρατούσε στην θέση του η πίεση. Εξάλλου, κάποια τζαμάκια, ΔΕΝ είναι βιδωτά, πρεσσαριστά είναι.
Αν κάποιος σε υποχρέωνε να σχεδιάσεις ένα ρολόι βυθού, πχ για 150 μέτρα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ στατικής πίεσης, με το ΕΛΑΧΙΣΤΟ δυνατόν βάρος, θα επέλυες κάποιες εξισώσεις με την θεωρία των "πεπερασμένων στοιχείων", και θα έφτιαχνες ένα ρολόι , με αντοχή στις 15 ατμόσφαιρες, που είμαι σίγουρος ότι θα είχε το 1/3 του βάρους ενός τυπικού ρολογιού της αγοράς.
Αν δε, σου επέτρεπαν υλικά για τον μηχανισμό και το καντράν-δείκτες, που δεν αλλοιώνονταν από το νερό, θα μπορούσες να το κάνεις με κάσα από αλουμινόχαρτο, μια και δεν θα είχες ανάγκη την αντοχή στις πιέσεις, το νερό θα έμπαινε και θα έβγαινε, χωρίς να καταστρέφει τον μηχανισμό-καντράν-δείκτες, και το ρολόι θα ήταν πλέον "πούπουλο".
Τι είπα τώρα
Ελπίζω να γίνονται κατανοητά τα ανωτέρω, ........πάω να πάρω θέσεις μάχης, για τις επιθέσεις που θα δεχτώ
