Το πήρα γι πλάκα....
το πήρα από περιέργεια...το πήρα επειδή μου άρεσε το στυλ του....το πήρα επειδή μου αρέσουν τα Panerai, αλλά σε αυτή τη φάση δε θέλω να δώσω τόσα χρήματα για να αποκτήσω ένα.
Οι σκέψεις που κυριαρχούν μόλις κάνεις μα παραγγελία τέτοιου είδους είναι αναπόφευκτες...έκανα βλακεία;...έλα μωρέ εντάξει...δεν έδωσα και τόσα λεφτά..λες να είναι καλό;...μπα...δύσκολα να είναι καλό...πόσο καλό μπορεί να είναι ένα τόσο φτηνό ρολόι;...άσε που είναι κινέζικο..
Ένα ηθικό δίλλημα ξεπερνιέται με λίγη προσπάθεια: Στο κάτω κάτω δεν παρήγγειλα replica...homage παρήγγειλα..
Οι μέρες της (καθόλου μεγάλης) αναμονής είναι περίεργες..
Τελικά το παίρνεις στα χέρια σου και νιώθεις παράξενα...το κοιτάς...το ξανακοιτάς...από πάνω ..από κάτω...από δεξιά..από αριστερά...κοιτάς μήπως έχεις καμιά τσίμπλα στο μάτι και δεν έχεις δει τίποτα καλά...μπα..όχι...μια χαρά βλέπεις..
Τί βλέπεις; Ένα υπέροχο ρολόι που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από όλα τα άλλα ακριβά ρολόγια της συλλογής
σου...
Ε, δεν μπορεί....κάπου θα υπάρχει κάτι που δεν είδα..ok..where's the trick? (που λένε και οι Αμερικάνοι)Και να είναι οκ εξωτερικά, σίγουρα δεν είναι αδιάβροχο κι ας γράφει 300μ. Το βουτάς και δεν παρατηρείς καμιά συνέπεια (ή ασυνέπεια)
Κάθε μέρα που περνάει το περιμένεις στη γωνία ....δεν μπορεί... κάτι θα συμβεί και θα σταματήσει να δουλεύει....ή έστω δε θα πηγαίνει καλά..
Κι όμως ...κάθε μέρα που περνάει σε διαψεύει το ...κινέζικο. Και σε διαψεύδει με το χειρότερο και πιο βασανιστικό τρόπο...
Μπαίνεις και ξαναμπαίνεις στο grenwichmeantime και βλέπεις ότι η διαφορά δεν είναι ούτε αν στο δευτερόλεπτο.
Και οι μέρeς περνούν και το...κινέζικο στην κόντρα του με το greenwich δε λέει να χάσει..
Τελικά ακόμα και τα γνωμικά καμιά φορά διαψεύδονται...
Τελικά η περιέργεια δε σκοτώνει πάντα τη γάτα...(Το παραπάνω θέμα δεν ενδείκνυται στους αλλεργικούς σε συγκεκριμένα ζώα της ζούγκλας)