Σήμερα λοιπόν έμελλε να είναι μια ιδιαίτερη μέρα για μένα και το σπίτι μου! Έπειτα από 35+ χρόνια σιωπής, η καρδιά του γερο-γιαπωνεζου χτύπησε δυνατά ξανά!
Το ρολόι είχε αγοραστεί από τον πατέρα μου σε κάποιο από τα ταξίδια του πρίν ακόμα γεννηθώ εγώ... Το θυμάμαι πιτσιρίκι στο σπίτι της γιαγιάς να δεσπόζει στον μπουφέ του σαλονιού...
Κάποια στιγμή "μετακόμισε" στο πατρικό μου, αλλά είχε ήδη τραυματιστεί και δεν λειτουργούσε.
Η μητέρα μου βέβαια το κρατούσε, ακόμα και σταματημένο, ως ενθύμιο του θανόντα συζύγου.
Μέχρι που αποφάσισα να δώ τι πρόβλημα είχε το ρολόι και εάν φτιαχνόταν... Αρχικά απογοητεύτηκα, γιατί ανταλλακτικά δεν βρίσκονταν πουθενά και το πρόβλημα ήταν το κατεστραμμένο βαρελάκι (το ρολόι δεν κουρδιζε).
Μετά από πολύ ψάξιμο και τρέξιμο στάθηκα τυχερός! Βρέθηκε Τεχνίτης που ανέλαβε την επισκευή, κατασκευάζοντας τα εξαρτήματα που δεν βρίσκονταν ως ανταλλακτικά!!!!
Και έτσι, σήμερα, έπειτα από 3 μήνες στην "εντατική", ο δυνατός παλμός της Seikosha μηχανής ακούστηκε δυνατά και πλέον κοσμεί το δικό μου σαλόνι!!!
Στάλθηκε από το GM1913 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
