Το δίτροχο, θέλει ωριμότητα και μυαλό. Αν δεν έχεις ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ, κινδυνεύεις. ΤΕΛΕΙΑ.
Ενα δίτροχο, είναι μεγάλος πειρασμός, να κάνεις τρέλες. Ταχύτητα, ελιγμούς, ταρζανιές. Πρέπει να είσαι εγκρατής για να συγκρατηθείς.
Οταν σε φυσάει ο αέρας,να μυρίζεις την φύση ( όχι καυσαέρια ), ξετρελαίνεσαι. Εκεί που κάνουν αυτό το τέστ, πηγαινοερχόμουνα και έκανα άλματα πριν στρώσουν άσφαλτο. Μιλάμε για 25 χρόνια πριν. Μετά, με τα παιδιά ηρέμησα λίγο. Γιατί με έβριζε η κυρία.
Ενα δίτροχο προσφέρει ευκολία στην καθημερινότητα. Πας κάπου εύκολα, γρήγορα, παρκάρεις επιτόπου, κάνεις δουλειά, και ξαναφεύγεις. Αρκεί να προσέχεις ΠΟΛΥ. πχ στο νησί, κάθε μέρα δεκάδες τα ατυχήματα με μηχανάκια. Τουρίστες, δεν ξέρουν τους δρόμους, πίνουν, κανένας δεν τηρεί τον ΚΟΚ ( ξένοι και τοπικοί ), και κάθε βράδυ έρχεται το ελικόπτερο και τους μαζεύει. Κάπαοτε κυκλοφορούσα, οταν κατάλαβα ότι κινδυνεύεις 100 %, το έκοψα. Στους στενούς νησιώτικους δρόμους, μηχανάκια, γουρουνες, φορτηγά, λεωφορεία, αυτοκινούμενα, όλοι ανάκατα, χωρίς να χωράνε καλά καλά στο πλάτος του δρόμου.
Οπότε, η χρήση διτρόχου, πλέον είναι περιορισμένη, και μόνον στην Αθήνα, και περισσότερο βάρος στο ποδήλατο.