1. Η ομορφιά της μπύρας είναι ο αφρός της, πιείτε τον.
Ο αφρός είναι εκεί για να προστατεύει την μπύρα απο την επαφή με τον αέρα ( οξυγόνο ), και να μην οξειδώνεται. Η οξείδωση καταστρέφει την γεύση.
Το λεγόμενο κολάρο, είναι και ένδειξη ποιότητος, φρεσκάδας, και όσο πιο πολύ διαρκεί, τόσο καλλίτερο είναι το προϊόν.
Ο ιδανικός αφρός είναι το 1/3 του ποτηριού, αλλά αγορανομικά, μαρκάρεται το ποτήρι στον όγκο πώλησης.
Στην Αγγλία ΔΕΝ βάζουν αφρό, στην Γερμανία-Αυστρία-Ολλανδία, χωρίς αφρό, την επιστρέφεις.
2. Το ποτήρι της μπύρας δεν πρέπει να είναι ποτέ παγωμένο. Το παγωμένο γυαλί παγώνει τα γευστικά κύτταρα της γλώσσας. Αποτέλεσμα, δεν γευόμαστε τίποτε.
Το αυτό ισχύει και για την πολύ παγωμένη μπύρα. Πρέπει να απελευθερώνονται τα αρώματα και να τα αισθάνεσαι. Πόσοι όμως ΜΠΟΡΟΥΝ ??
Με ένα τσιγάρο, χάνεις την ικανότητα γεύσης και διάκρισης για 5 ημέρες. Οι γευστικές δοκιμές γίνονται από ειδικούς, που έχουν ανεπτυγμένα αισθητήρια, και ειδικη εκπαίδευση. Δεν έιναι για τον πάσα ένα.
Από την άλλη, στατιστικά, η παγωμένη ΠΟΥΛΑΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. Εχεις δει τα ψυγεία με ένδειξη θερμοκρασίας -2, -3 Κελσίου ?
Εχεις δεί κάνουλες ICE που έχουν ψυκτικό και είναι καλυμένες από πάγο ?
Για ποια γεύση λέμε λοιπόν ?
3. Δώσετε έμφαση στην καθαριότητα του ποτηριού, νερό, λίπη, κραγιόν, πάγος καταστρέφουν τον αφρό.
Το παγωμένο, δημιουργεί μικροκρυστάλλους, ή "τάλληρο" πάγου στον πάτο, που ξαφνικά αναδύεται.
ΠΟΤΕ δεν σερβίρουμε σε πλαστικό, δημιουργεί υπερβολική άφριση.
Κανονικά, σερβίρουμε σε μικρά ποτήρια, για να καταναλώνεται γρήγορα. Αλλά μερικοί σερβίρουν καράφα. ΑΣΧΕΤΟΙ.
4. Πίνετε πάντα σε κολονάτο ποτήρι, ανάλογα με τη γεύση της και σερβίρετε με προσοχή, ιδιαιτέρως αν έχει τη μαγιά της. Η μπύρα σερβίρεται από χαμηλά, πλαγιάζοντας αρχικά το ποτήρι και κατόπιν σηκώνοντας το όρθιο ταυτόχρονα με τη φιάλη. Λεπτομέρειες. Μια weisse απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή, μιά hefe και όσες έχουν μαγιά πρέπει να σερβιριστούν με μιας στο ποτήρι και όχι σταδιακά, για να ξυπνήσει η μαγιά.
Οχι απαραίτητα, το κάθε ποτήρι κάνει, εξαρτάται από την μπύρα και την ποσότητα.
Για τις Weiss αδειάζουμε τα 2/3 και αναδεύουμε για να πάρουμε την μαγιά από τον πάτο του μπουκαλιού που καθιζίζει.
Με την ανάδευση, αναδίδει τα αρώματα.
Το σερβίρισμα, στο πρώτο μέρος πρέπει να δημιουργήσει πρώτα αφρό, και η υπόλοιπη να πάει από κάτω για να προστατευθεί.
5. Πίνεται πάντα φρέσκια. Η ημερομηνία παραγωγής αναγράφεται στη φιάλη, κουτάκι κτλ. Επιλέξτε την μπύρα με τη νεότερη ημερομηνία παραγωγής. Η διάρκεια ζωής της μπύρας είναι περίπου ένας χρόνος. Οσο νεότερη, τόσο καλύτερη.
Αναγράφεται η ημερομηνία "κατα προτίμηση ανάλωση" . Η μπύρα δεν έχει λήξη. Φυσικά αν πιείς από το Bright tank, πρίν την παστερίωση, δεν θα ξαναπιείς αλλού
,
αλλά αυτό δεν είναι εύκολο.
Οπότε , και αναλόγως συνθηκών, αναγράφεται η "κατα προτίμηση ανάλωση", χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι. Εχω πιεί μπύρες 3-4 ετών, που διατηρούσαν τα στοιχεία τους, και 2 ημερών, που δεν κάνανε ούτε για τον νεροχύτη.
ΣΗΜ. Αν η μπύρα ΔΕΝ ΑΦΡΙΣΕΙ, αφήστε τη. Εχει πάρει αέρα και είναι οξειδωμένη.
6. Θερμοκρασία; Οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες παγώνουν τη γεύση και το άρωμά της. Οι μπύρες πίνονται κανονικά στους 7-9 βαθμούς και η θερμοκρασία αυξάνεται καθώς επιλέγουμε από τις ξανθές τις κόκκινες και φτάνουν στους 10-12 . Εδώ, στην Ελλάδα, λόγω ζέστης, οι εταιρείες μας ανέχονται να τις πίνουμε παγωμένες, μπούζι.
Τα είπαμε ήδη. Οι ξανθές είναι μπύρες, οι κόκκινες - μαύρες ΠΟΤΟ
7. Βαρέλι, μπουκάλι ή κουτί; Χωρίς κανένα ενδοιασμό ψηφίστε βαρέλι. Η μπύρα λίγο πριν τη συσκευασία της είναι πάντα η ίδια. Πριν ακολουθήσει τον προορισμό της παστεριώνεται για να προστατευτεί από βλαβερούς μικροοργανισμούς, βακτηρίδια κτλ που αναπτύσσονται μέσα της. Η παστεριοποίηση, που διαρκεί ανάλογα από ένα έως είκοσι λεπτά, την αναγκάζει να χάσει ένα μέρος του χαρακτήρα της. Οσο πιο πολύ διαρκέσει, τόσο πιο πολύ θα χάσει γευστικά. Στο βαρέλι ο χρόνος είναι αστραπιαίος και ταυτόχρονα το βαρέλι έχει και το πλεονέκτημα του όγκου. Το φως, η θερμοκρασία, ο ήλιος επιδρούν καταστροφικά στην μπύρα. Στο βαρέλι ο εχθρός αυτός επιδρά σε πιο αργούς ρυθμούς, σε αντίθεση με τη φιάλη και το κουτάκι που με μιας τα αγκαλιάζουν.
Αν το βαρέλι δεν αναλωθεί σε 3 ημέρες, αναπτύσσει αποικίες και γι αυτόν τον λόγο, θέλει αποστείρωση.
Για την παστερίωση, δεν θα αναφερθώ τώρα, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ θέμα.
Η πιο ασφαλής επιλογή είναι το κουτί, που δεν περνάει φώς, αλλά αν είναι στον ήλιο, έχει κάνει 3000000000000 παστεριώσεις. Η παστερίωση γίνεται συνήθως στους 72 βαθμούς και για 1 ώρα.
8. Οι συνθήκες συντήρησης της μπύρας επιδρούν σημαντικά στην ποιότητά της. Το τρίπτυχο χρόνος, ήλιος, οξυγόνο είναι ο εχθρός της μπύρας και κάθε μέρα που περνά αφήνει άσχημα σημάδια πάνω της. Η μπύρα, σε αντίθεση με το κρασί, δεν παλαιώνει. Πίνεται φρέσκια, νέα και ωραία. Μην αγοράσετε ποτέ μπύρες όταν δείτε, κυρίως σε ταβέρνες στα νησιά,, τα κιβώτια αφημένα κάτω από τον ήλιο ή τη λαμαρίνα, και ελέγξετε την ημερομηνία παραγωγής.
Σωστό
9. Νερό, λυκίσκος και βύνη (κριθάρι ή καλαμπόκι) είναι τα τρία συστατικά από τα οποία παράγεται η μπύρα. Καθένα από αυτά δίνει ξεχωριστά χαρακτηριστικά στη γεύση της.
Οταν λέμε ΒΥΝΗ, εννοούμε ΠΑΝΤΑ κριθάρι. Δεν έχει βύνη καλαμποκιού.
Το κριθάρι διαβρέχεται, και μόλις "φυτρώσει", νεκρώνεται με ζεστό αέρα.
Οσο πιο πολύ ζεσταίνεται, καβουρδίζεται, και σκουραίνει. Και έτσι έχουμε από σχεδόν λευκή, μέχρι σχεδόν μαύρη. Με χαρμάνια, επιτυγχάνεται το χρώμα και η καραμελένια γεύση που επιθυμείται.
10. Στο τραπέζι. Καλωσορίστε τους φίλους σας με μια ξηρή, ξινούτσικη, φρουτένια μπύρα. Συντροφεύστε το δείπνο σας με μια απαλή και προχωρήστε σε μια πολύ δυνατή, ρωμαλέα μπύρα. Η μπύρα σερβίρεται όπως και το κρασί. Το χρώμα της ξεκινά από τις λευκές, τις ξανθές και προχωρά στις κόκκινες και κεχριμπαρένιες, για να καταλήξει στις εβέβινες. Η γεύση της το ίδιο, από απαλές, ξηρές, σπιρτόζικες στις δυνατές. Ταιριάζει με αλλαντικά, τυριά, κρέατα και αποφεύγει τα ψάρια, όχι όμως και τα θαλασσινά..
Εδώ, όπως την θέλει ο καθένας.
